ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΟΔΙΚΗ ΤΡΟΧΙΑ ΤΩΝ ΕΠΙΤΟΚΙΩΝ - ΑΥΡΙΑΝΗ ΜΑΡΤΙΟΣ 2007

ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΚΡΗΤΙΚΟΥ

            ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ

    ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ

H 7η καιά σειρά αύξηση του Βασικού επιτοκίου του ευρώ κατα 0,25% που ανακοινώθηκε από την ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα τους τελεταίους 15 μήνες δημιουργεί δυσοίωνα μαντάτα και δυσοίω­νες προβλέψεις για μία σημαντική μερίδα δάνέιοληπιών αλλά και καιαναλωτών.

Στα παραπάνω συνηγορούν τα ακολούθα  δεδομένα και στοιχεία: 650,000 ελληνικά νοικοκυριά βρίσκονται στό κόκκινο είτε αδυνατούν πλέον  πλήρως να ανταποκριθούν στις δανειακές τους υποχρεώσεις είτε καθυ­στερούν 3 με 4 δόσεις και είναι οριακά ενήμεροι. Πλέον συγκεκριμένα πλη­σιάζουν τις 200.000 τα νοικοκυριά τα οποία έχουν σταματήσει να ανταποκρίνονται πλέον πλήρως στις πάσης φύσεως δανειακές τους υποχρεώ­σεις. Το πλέον ανησυχητικό στοιχείο αποτελεί το γεγονός ότι 30.000 δανειολήπτες στεγαστικών δανείων που ελήφθησαν την ιελευιαία 6ετία αδυνατούν πλέον να εξυπηρετήσουν κανονικά το χρέος τους που φτάνει περίπου τα 2 δισ. Ευρώ. Ετσι στο τέλος του 2006 σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας τα καθυστερούμενα δάνεια φτάνουν περίπου στο 6% του χρέους των νοι­κοκυριών και επιχειρήσεων. Το ύψος των καθυστερούμενων ποσών που φτάνει περίπου τα 9,5 δισ. ευρώ είναι αρκετά υψηλό για τα πραγ­ματικά μεγέθη της ελληνικής οικονομίας και αγοράς . Στην Ευρω­παϊκή Ενωση κατά μέσο όρο το ποσοστό των καθυστερούμενων δάνείων κυμαίνεται περίπου στο 2,5 % με 2,8% των συνολικών υπολοί­πων. Δηλαδή στην Ελλάδα έχουμε 2πλάοιο ποσοστό και πλέον καθυ­στερήσεων σε σχέση με το μέσο όρο της ευρωζώνης. Οξύτατα ανα­πτύσσεται το πρόβλημα στα καταναλωτικό δάνεια και σης πιστωτικές κάρτες καθώς το ποσοστό πού εμφανίζει καθυστέρηση αυξήθηκε τό 2006 περίπου στο 8% με 8,5% από 7.5% έως 7,8% που ήταν τό 2005. Δηλαδή ένα ποσό της τάξεως περίπου των τεσσάρων δισ. ευρώ που αναλογεί σε χρέη των ελληνικών νοικοκυριών από στεγαστικά, κατα­ναλωτικά δάνεια και κάρτες δεν εξυπηρετείται κανονικά.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της ευρωπαϊκής επιτροπής το χρέος των ελληνικών νοικοκυριών στις τράπεζες θα φτάσει το 56% του ΑΕΠ στο τέλος του 2007 καί θα εκτοξευτεί στο 67% του ΑΕΠ στο τέλος του 2008, υπερβαίνοντας το μέσο αντίστοιχο της ευρωζώνης που είναι 63% του ΑΕΠ το 2007 και θα διαμορφωθεί στο 66% στο τέλος του 2008.

Το χρέος, των ελληνικών νοικοκυριών διογκώθηκε κατά 88% την περίοδο 2003 - 2006 . Ιστορικά αναφέρουμε ότι το 1995 το χρέος των ελληνικών νοικοκυριών σαν ποσοστό επί του ΑΕΠ που ήταν 11% το 2001 είχε διαμορφωθεί περίπου στο 21% και το 2005 περίπου στο 46%.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις διεθνών αναλυτών θα πρέπει να είμαστε, προετοιμασμένοι για αύξηση του κόστους χρηματοδότησης σε ένα ορίζονται τουλάχιστον 3 ετών έως 4 ετών.

Αυτό που προβλέπεται είναι μία οριστική αναστροφή της μέχρι σήμερα  μακροχρόνιας τάσης μείώσης των επιτοκίων που χαρακτήριζε τη  μέχρι σήμερα Χρονική περίοδο. Η τάση αυτή της αναστροφής έχει ηδη καταγραφεί στα επιτόκια για διάρκεια 2 ετών σε ΗΠΑ, Ευρωζώνη  και Βρετανία, ενώ οι τεχνικές αναλύσεις διεθνώς δείχνουν ότι είναι πι­θανόν να συμβεί και σε μεγαλύτερες διάρκειες 10 έως 30 έτη τόσο στην Εύρωζώνη όσο και στις 2 παραπάνω χώρες.

Αναλυτές προβλέπουν ότι τα Αμερικανικά επιτόκια διάρκειας 10 ε­τών θα οδηγηθούν στο 6% και τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά στο 5% , δη­λαδή μία ή και περισσότερες μονάδες από ίά ισχύοντα επιτόκια. Σε συνάρτηση με τα ανωτέρω η απουσία πραγματικής ανάπτυξης στη χώρα η οποία μεταφράζεται σε απουσία επενδύσεων στους τομείς των νέων τεχνολογιών καθώς και της δημιουργίας νέων παραγωγικών μονάδων που να προσφέρουν συγκριτικό πλεονέκτημα καθώς και τα προσφάτως ανακοινωθέντα στοιχεία από τη Eurostat  σύμφωνα με τα οποία η χώρα μας συγκαταλέγεται στις 5 χώρες της ευρωζώνης με το μεγαλύτερο εμπορικό έλλειμμα το οποίο αυξήθηκε κατά 4 δια. ευρώ  σε σχέση με το 2005 και έφτασε περίπου στα 31,2 δισ. Ευρώ το 2006 δημιουργεί ένα αβέβαιο οικονομικό περιβάλλον και μία αντίαναπτυ- ξιακή τροχιά της χώρας πόυ δέν οδηγεί στη δημιουργία καινούργιων θέσεων εργασίας και αύξηση των υπαρχόντων εισοδημάτων ούτως ώ­στε να αντιστραφεί η παραπάνω κατάσταση.  

 Συμπερασματικά στην 1η γενιά των εγκλωβισμένων από τά περίφη­μα πανωτόκια στο τραπεζικό σύστημα γεγονός που το δικομματικό σύ­στημα εξουσίας στη χώρα μας απέτυχε να αντιμετωπίσει επιτυχώς με  τραγικές επιπτώσεις για τον οικονομικό και κοινωνικό ιστό της χώρας λόγω της ποδηγέτησης του από το τραπεζικό καρτέλ, έρχεται να προ­στεθεί και η δεύτερη γενιά των εγκλωβισμένων στο τραπεζικό σύστημα που είναι και πολυπληθέστερη καί προέρχετάι από^:τις πιστωτικές  κάρτες, τα καταναλωτικά και τα στεγαστικά δάνεια.

Ταυτόχρονα η σημερινή ζοφερή πραγματικότητα δείχνει που, οδηγούμαστε όταν 27 στους 100 πολίτες αυτής της χώρας πληρώνουν με δυσκολία ηλεκτρικό νερό, τηλέφωνο και περίπου 2,1 εκ., άτομα βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχιας με εισόδημα που δε ξεπερνάει' τα 500 ευρώ το μήνα.

Η κρίση που δημιουργείται από την ανοδική τροχιά των επιτοκίων αντικατοπτρίζει και έχει δυσμενή αντίκτυπο στη βιωσιμότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων όταν σύμφωνα με στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας πρόσφατα περίπου 50.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν άντεξαν στις αυξημένες δανειακές τους υποχρεώσεις και οδηγήθηκαν στο κλείσιμο. Παρόμοιες δυσμενείς καταστάσεις παρουσιάζονται και στις οικονομίες ατμομηχανές που σύρουν την οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωση όπως η Μ. Βρετανία όπου σύμφωνα με επίσημα στοιχεία το 2006 περίπου 100.000 Βρετανοί πολίτες δήλωσαν πτώχευση αδυνατώντας να ανταποκριθούν στα τραπεζικά τους χρέη, μέσα σε ένα περιβάλλον υψηλότερου δανεισμού που επιδεινώνεται καθώς η αύξηση των επιτοκίων περνάει όλο και περισσότερο στην οικονομία και αυξημένων δαπανών διαβιώσεων. Αλλά και στη Γερμανία όπου σύμφωνα με επεξεργασμένα στοιχεία της υπηρεσίας SCHUFA του αντίστοιχου ελληνικού Τειρεσία σε 3.000.000 υπολογίζονται τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στη μεγαλύτερη οικονομία ιης ευρωζώνης κατά τη διάρκεια του 2006 ο δανεισμός αυξήθηκε περίπου κατά 4% .

Σύμφωνα με υπολογισμούς περίπου 1.000.000 έως 2.000.000 γερ­μανικά νοικοκυριά όχι μόνο δεν είναι σε θέση να αποπληρώσουν τα χρέη χους άλλά καταγράφεται και η αδυναμία τους στην αποπληρωμή του ενοικίου, των λογαριασμών ρεύματος και του τηλεφώνου.

Στη Γαλλία την τρίτη κατά σειρά οικονομία της ευρωζώνης περίπου 7 εκ. άτομα ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας.

Ολοι θυμόμαστε τον καταιγισμό των διαφημιστικών μηνυμάτων εκ μέρους των τραπεζών που προέτρεπαν τους Ελληνες πολίτες να αγοράσουν σπίτι μέσω τραπεζικού δανεισμού κάνοντας πραγματικότητα έτσι το όνειρο μιας ζωής πληρώνοντας αντί ενοικίου τη μηνιαία δόση του δανείου τους.

Σήμερα όμως με τις συνεχείς αυξήσεις των επιτοκίων η σκληρή πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί έγκειται στο γεγονός ότι η μη­ναία δόση του στεγαστικού δανείου είναι σχεδόν 2πλάσια του ενοικί­ου.

 Συμπερασματικά:

Οδηγούμαστε σε μία ραγδαία οικονομική περιθωριοποίηση μεγά­λων μαζών πληθυσμού που συνεπάγεται την ταυτόχρονη απώλεια κε­κτημένων , οδηγώντας έτσι στην αποσάθρωση του κοινωνικού και οι­κονομικού ιστού της χώρας που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί σε κοινωνική κρίση, κοινωνικές εντάσεις και συγκρούσεις και πιθανότα­τα σε μια πενταετία να έχουμε φαινόμενα κατάρρευσης της καταναλω­τικής πίστης. Βρισκόμαστέ στην αρχή του φαινομένου και η κατάσταση είναι δύ­σκολα αντιστρέψιμη για τους δεκάδες χιλιάδες εγκλωβισμένους οικο­νομικά δανειολήπτες.